Als je het me vijf jaar geleden had gevraagd, had ik het wel geweten. Ik was gek op buikspieren. Ik vind ze mooi, bij mannen én bij vrouwen, en wilde ze natuurlijk zelf ook graag hebben. En dus heb ik allerlei buikspieroefeningen gedaan. Ik begon met de makkelijke oefeningen, maar was al snel bezig met de buikspieroefeningen voor gevorderden op diverse sites en in de sportschool. Daar gebruikte ik ook een bal, een buikspierbeugel en zelfs een compleet apparaat dat je middenrif nog net niet in tweeën splijt.
Binnen vrij korte tijd begon ik blokjes te zien en dat motiveerde me om door te gaan. De blokjes werden meer en meer zichtbaar, ik begon gezonder te eten (en vooral veel shakes tot me te nemen) en uiteindelijk was ik best tevreden met het resultaat.
Een platte buik die, als ik de buikspieren aanspande, een mooie en vrouwelijke sixpack liet zien. Ik hoorde er helemaal bij en kon me nu pas echt goed laten zien op de boulevard.
Maar… we zijn intussen een paar jaar verder. Hoe is het nu met mijn buikspieren gesteld?
Op zich zijn ze er nog wel. Ik heb nog altijd een stevige buik en als ik ze aanspan, voel ik dat mijn buik hard en sterk is. Maar de blokjes van toen zijn er niet meer. Die hebben een voor een (of misschien wel allemaal tegelijk, wie zal het zeggen?) afscheid genomen.
Dat komt omdat het leven er niet op ingericht is om buikspieren te hebben. Althans, mijn leven. Mijn buikspieren. Het is aan mij gewoon niet besteed. Als ik nu nog steeds die buikspieren had willen hebben had ik er ook heel veel voor moeten laten. Lekker avondje stappen en wijn en cocktails drinken, regelmatig goed uit eten of even langs de McDonalds. Allemaal dingen die ik zou moeten hebben laten als ik dat afgetrainde lichaam had willen behouden.
Ik moet wel zeggen dat ik er nu nog meer respect voor heb als mensen hun sixpack kunnen onderhouden. Zowel mannen, maar zeker ook vrouwen (ik weet immers zelf als geen ander hoeveel bloed, zweet en tranen het me gekost heeft om dat sixpackje van toen te bereiken). Ik vind het knap dat je zoveel in je leven opzij zet, omdat je er mooi uit wil zien. Wil voldoen aan een schoonheidsideaal waar vooral andere mensen naar kijken.
Hoewel ik vroeger gek was op sixpack heeft mijn huidige vriend geen sixpack, maar een lekker mollig buikje. Nog net geen zwembandje, maar wel een buikje dat lichtjes over zijn broekband puilt. Hij vindt het zelf bezwaarlijker dan ik, want ik vind het iets aaibaars hebben. Bijdragen aan het knuffelgehalte. Een keiharde sixpack is natuurlijk leuk om mee gezien te worden, maar ligt niet zo comfortabel als een knuffelbuikje.
Zo zie je maar hoe je in de loop der jaren anders naar jezelf (en anderen) kunt gaan kijken, door de ervaringen die je hebt en de mensen die je om je heen verzamelt. Aan iedereen die een sixpack wil, zou ik zeggen: ga ervoor! Het is haalbaar en het is te doen! Maar zorg dat je ook van al het andere moois om je heen kunt blijven genieten.
